9494

دلم می خواد چیزی بنویسم......دلم می خواد حرف بزنم.....دلم می خواد با حروف الفبا واژه هایی نو بسازم برای گفتن و نوشتن.......نوشتن حسی که درونم را می سوزاند........حسی که بیمارم کرده......حسی که از پا انداخته مرا.....حسی که نمی دانم از کجای روزگار آب می خورد..........نمی دانم از خوشی این روزهاست یا از غم این روزها.....آه......بله......باید واژه ای نو بسازم......یاید واژه ای نو بسازم که ظرفیت این همه احساس را داشته باشد....باید واژه ای نو بسازم به سان خودم.......به سان دلم......به سان این روزهایم........باید واژه ای نو بسازم.....واژه ای به سان اطرافیانم.........به سان دلهاشان..........به سان این روزهایشان.......غم هایشان.......غصه هایشان.....تلخی هایشان......به سان این همه چشم گریان......به سان این همه لبخندی که این روزها محو شده است......و باز هم داستان همان داستان تلاش بیهوده است........تلاش بیهوده برای شاد بودن........برای زندگی کردن.....برای آسان گرفتن راهی که دشوار شده است........آری این واژه ها........این واژه های قدیمی........این واژه های نخ نمای کهنه.........همین واژه هایی که شبیه دلتنگی هستند........همین واژه هایی که بوی غم و غصه می دهند.....طعم تلخی دارند و مزه زهر می دهند......این واژه ها را باید کناری بیاندازیم.......این واژه ها برای این روزها.......برای این روزگار کافی نیستند.....این واژه ها دیگر معنی نمی دهند......باید بروز رسانی شوند.......باید ارتقاء یابند.........همان طور که دردهایمان ارتقاء یافتند.......همان طور که غصه ها بزرگ شدند.......همان طور که فاصله جدایی ها و  بعد دلتنگی ها به طرز عجیبی افزایش یافت......این روزها........این روزها........این روزها......این روزهای سخت احتیاج به واژه دارند........احتیاج به واژه هایی دارند که در آنها جا بگیرند.......که هم قد و قامت خودشان باشند.......انگار  این روزها تورم در دردها و غصه ها......در خستگی ها و دلتنگی ها......در ناامیدی ها و رفتن ها بیشتر از هرچیز دیگر است......تورم........تورم درد......به واژه نیازمندیم......تا واژه نباشد نمی شود حرف زد......نمی شود نوشت........نمی شود گفت از حسی که در سینه داریم........نمی شود.......نمی شود......تلاش برای نوشتن و گفتن بیهوده است... راهیست که هر روز می رویم.......و د, ...ادامه مطلب